Wysokość świadczenia urlopowego wypłacanego w okresie obniżenia wymiaru czasu pracy

Zgodnie z art. 15g ust. 1 i 8 oraz art. 15gb ust. 1 pkt 1 specustawy, w przypadku wystąpienia u pracodawcy spadku obrotów gospodarczych, o którym mowa w art. 15g ust. 9 specustawy, lub istotnego wzrostu obciążenia funduszu wynagrodzeń, o którym mowa w art. 15gb ust. 2 specustawy, w następstwie COVID-19, pracodawca może obniżyć wymiar czasu pracy zatrudnionego maksymalnie o 20%.

Nie ma przeszkód aby w okresie obniżonego wymiaru pracownik skorzystał z 14-dniowego urlopu wypoczynkowego uprawniającego go do świadczenia urlopowego, o którym mowa w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1070).

Ważne: Wysokość świadczenia urlopowego nie może przekroczyć wysokości odpisu podstawowego odpowiedniego do rodzaju zatrudnienia pracownika, z tym że (z wyłączeniem młodocianych) ustala się ją proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy pracownika.

Jeśli więc pracownik objęty na mocy specustawy obniżonym wymiarem czasu pracy korzysta w tym okresie z 14-dniowego urlopu uprawniającego go do świadczenia urlopowego, to ustalając jego wysokość należy przyjąć wymiar czasu pracy obowiązujący w dacie nabycia prawa do świadczenia urlopowego, czyli biorąc pod uwagę obniżony wymiar czasu pracy. Tak pisaliśmy w UiPP nr 16/2020, str. 13-14, informując jednocześnie, że o potwierdzenie naszego stanowiska wystąpimy do Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej.

Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej W dniu 12 sierpnia br. otrzymaliśmy odpowiedź, w której czytamy: "(...) wysokość świadczenia urlopowego jest powiązana z wymiarem czasu pracy obowiązującym pracownika w terminie wypłacania świadczenia. Dodać należy, iż wymiar czasu pracy, do którego odnoszą się przepisy ustawy o zfśs jest normowany przepisami działu szóstego Kodeksu pracy.

Mając na uwadze przepisy zawarte w art. 15g ust. 1 i 8 i art. 15gb ust. 1 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19, w przypadku wystąpienia u pracodawcy spadku obrotów gospodarczych, o którym mowa w art. 15g ust. 9 specustawy, lub istotnego wzrostu obciążenia funduszu wynagrodzeń, o którym mowa w art. 15gb ust. 2 specustawy, pracodawca może obniżyć wymiar czasu pracy zatrudnionego maksymalnie o 20%.

W ocenie ministerstwa, oznaczałoby to, że jeśli pracodawca wypłacający świadczenie urlopowe skorzystał z przywołanej regulacji i obniżył pracownikom kodeksowy wymiar czasu pracy maksymalnie o 20%, to wysokość świadczenia urlopowego byłaby ustalana z uwzględnieniem obowiązującego pracownika w dniu ustalania wysokości świadczenia, obniżonego w stosunku do kodeksowego, wymiaru czasu pracy. (...)".

Zwracamy uwagę! Zgodnie z obowiązującym od 24 czerwca br. art. 15ge ust. 1 pkt 3 specustawy, w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID-19, w przypadku wystąpienia u pracodawcy w rozumieniu art. 3 K.p., spadku obrotów gospodarczych, o którym mowa w art. 15g ust. 9 specustawy, lub istotnego wzrostu obciążenia funduszu wynagrodzeń, o którym mowa w art. 15gb ust. 2 specustawy, pracodawca może zawiesić obowiązki wypłaty świadczeń urlopowych, o których mowa w ustawie o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.