Świadczenie urlopowe wyłączone z oskładkowania, ale nie z opodatkowania

W bieżącym roku wypłacamy jednorazowo wszystkim pracownikom korzystającym z urlopu wypoczynkowego świadczenie urlopowe w wysokości odpisu podstawowego określonego w ustawie o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Czy kwotę tego świadczenia wyłączyć z oskładkowania i opodatkowania?

Z podstawy wymiaru składek ZUS wyłączone jest świadczenie urlopowe wypłacane na podstawie art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 2191 ze zm.) - do wysokości nieprzekraczającej rocznie kwoty odpisu podstawowego określonej w tej ustawie. Tak wynika z § 2 ust. 1 pkt 21 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2017 r. poz. 1949), dalej rozporządzenia składkowego.

Świadczenie urlopowe, o którym mowa w ww. ustawie, wypłacają pracodawcy spoza sfery budżetowej, zatrudniający według stanu na dzień 1 stycznia danego roku mniej niż 50 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, którzy nie tworzą zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Jego wypłata następuje raz w roku, nie później niż w ostatnim dniu poprzedzającym rozpoczęcie urlopu wypoczynkowego obejmującego co najmniej 14 dni kalendarzowych. Do tego okresu zalicza się zarówno dni robocze, jak również niedziele i święta, a tym samym w 14 kolejnych dniach liczba dni urlopu będzie niższa.

Wysokość świadczenia urlopowego nie może przekroczyć wysokości odpisu podstawowego, odpowiedniego do rodzaju zatrudnienia pracownika, ustalonego proporcjonalnie do jego wymiaru czasu pracy. Zasada proporcjonalności nie dotyczy pracowników młodocianych. Przykładowo w bieżącym roku świadczenie urlopowe dla pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy, w "normalnych" warunkach wynosi 1.185,66 zł, a dla zatrudnionego na 3/4 etatu odpowiednio 889,25 zł.

Wysokości świadczenia urlopowego podajemy w serwisie www.wskazniki.gofin.pl

Jeżeli więc pracodawca z pytania wypłaca świadczenie urlopowe zgodnie z przepisami ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, to jest ono zwolnione ze składek ZUS.

Świadczenie urlopowe jako przychód ze stosunku pracy, niezwolniony z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ustawy o pdof, podlega opodatkowaniu.

Przykład

Na dzień 1 stycznia 2018 r. spółka z o.o. zatrudniała 45 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty. W bieżącym roku nie tworzy zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, ale wypłaca świadczenie urlopowe, zgodnie z przepisami ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.

Pracownik jest zatrudniony w "normalnych" warunkach, w pełnym wymiarze czasu pracy, pracuje w systemie podstawowym od poniedziałku do piątku. W okresie od 30 kwietnia do 11 maja 2018 r. korzystał z urlopu wypoczynkowego. W dniu 27 kwietnia 2018 r. otrzymał świadczenie urlopowe w wysokości 1.185,66 zł. Kwota świadczenia urlopowego nie jest oskładkowana, podlega natomiast opodatkowaniu.

Przykład

Załóżmy, że pracodawca z poprzedniego przykładu podjął decyzję o wypłacie wszystkim pracownikom zatrudnionym w "normalnych" warunkach świadczenie urlopowe w wysokości 800 zł, a zatrudnionym w warunkach szczególnych - 1.000 zł.

Pracownik zatrudniony na 3/4 etatu w "normalnych" warunkach korzysta z urlopu wypoczynkowego od 30 maja do 15 czerwca 2018 r. W dniu 29 maja br. otrzymał świadczenie urlopowe w wysokości 1.000 zł. Zgodnie z przepisami ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, maksymalna wysokość świadczenia urlopowego dla pracownika zatrudnionego na 3/4 etatu wynosi 889,25 zł. A zatem nadwyżka ponad tę kwotę, czyli 110,75 zł (1.000 zł - 889,25 zł), jest oskładkowana, natomiast opodatkowaniu podlega pełna kwota świadczenia.