A A A

Biuletyn Informacyjny dla Służb Ekonomiczno - Finansowych nr 29 (964) z dnia 10.10.2017

Przy świadczeniu urlopowym nieważny dochód na członka rodziny

W roku bieżącym zrezygnowaliśmy z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, podejmując decyzję o wypłacaniu w zamian świadczeń urlopowych. Jak powinniśmy postąpić w sytuacji, gdy jeden z pracowników odmówił nam złożenia oświadczenia o dochodach pozostałych członków rodziny?

Odmowa ta nie powinna mieć żadnego wpływu na wypłatę świadczenia urlopowego wspomnianemu pracownikowi, ani na jego wysokość.

Zamiast dopłat do wypoczynku z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (np. wczasów pod gruszą) w roku bieżącym u wspomnianego pracodawcy wypłacane są świadczenia urlopowe. Mimo, że zasady ich przyznawania i wypłaty regulują przepisy ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2016 r. poz. 800 ze zm.), nie są one świadczeniami wypłacanymi z tegoż funduszu, a więc nie ma tu zastosowania art. 8 ust. 1 tej ustawy.

Przypomnijmy, że przywołany przepis mówi o tym, iż przyznawanie ulgowych usług i świadczeń finansowanych ze środków ZFŚS powinno być uzależnione od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej. Żeby ustalić tę sytuację, pracownicy zainteresowani dopłatami z ZFŚS, mają obowiązek przedłożenia oświadczeń o dochodach pozostałych członków rodziny.

O takie też oświadczenie wystąpił pracodawca, o którym mowa w pytaniu. Pracownik miał jednak prawo odmówić jego złożenia, ponieważ żaden przepis ustawy o ZFŚS nie wymaga, aby przy przyznawaniu i wypłacaniu świadczeń urlopowych uwzględniać sytuację socjalną danego pracownika. Żądanie pracodawcy było więc bezzasadne.

Z art. 3 ust. 5 ustawy o ZFŚS wynika, że jedynym wymogiem, aby pracownikowi zostało przyznane świadczenie urlopowe, jest skorzystanie przez niego z urlopu wypoczynkowego w wymiarze co najmniej 14 kolejnych dni kalendarzowych. Zauważmy, że jest tu mowa o dniach kalendarzowych, a nie dniach roboczych, na które udzielany jest urlop.

Przykład

Pracownik (wykonujący pracę w systemie od poniedziałku do piątku) wystąpił z wnioskiem o udzielenie urlopu w dniach od 11 do 22 września 2017 r. oraz o wypłatę świadczenia urlopowego. Pracodawca odmówił przyznania wspomnianego świadczenia, ponieważ pracownik skorzystał tylko z 10 dni urlopu. Postępowanie pracodawcy jest niewłaściwe, ponieważ w wymaganych 14 dniach należy uwzględnić wszystkie dni kalendarzowe objęte wypoczynkiem. W omawianym przypadku pracownik spełnił wymóg co najmniej 14-dniowego wypoczynku, co oznacza, że pracodawca nie miał podstaw do odmowy przyznania świadczenia urlopowego.

Świadczenie urlopowe wypłacane jest w równej wysokości wszystkim uprawnionym pracownikom bez względu na ich sytuację życiową, rodzinną i materialną, a jego maksymalna stawka odpowiada aktualnemu odpisowi podstawowemu na ZFŚS. Wysokość ta uzależniona jest natomiast - poza pracownikami młodocianymi - od wymiaru czasu pracy obowiązującego daną osobę (art. 3 ust. 4 ustawy o ZFŚS).

Wysokość świadczeń urlopowych dostępna
jest w serwisie www.wskazniki.gofin.pl
w dziale ZFŚS

Pracodawcy nie tylko nie mogą występować do pracowników zainteresowanych otrzymaniem świadczenia urlopowego o złożenie oświadczeń o dochodach pozostałych członków rodziny, ale również nie powinni żądać złożenia wniosków o przyznanie takiego świadczenia. Prawo do świadczenia urlopowego wynika bowiem wprost z art. 3 ust. 5 ustawy o ZFŚS i uzależnione jest jedynie od długości urlopu wypoczynkowego, z którego ma zamiar skorzystać pracownik.

Przypomnijmy też, że świadczenie urlopowe może być wypłacane raz w roku, a jego wypłata powinna nastąpić najpóźniej w ostatnim dniu poprzedzającym rozpoczęcie urlopu.