Opodatkowanie świadczeń z ZFŚS

1) We wrześniu pracownik otrzyma z ZFŚS świadczenie pieniężne o wartości 470 zł. Z uwagi na to, że od początku br. uzyskał już inne świadczenia finansowane z tego źródła, ich łączna wartość przekroczy we wrześniu limit zwolnienia od podatku o 130 zł. Czy w takiej sytuacji należy opodatkować całą wartość świadczenia otrzymanego przez pracownika we wrześniu?

NIE. Na gruncie pdof ustawodawca zwolnił z opodatkowania wartość otrzymywanych przez pracowników w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o ZFŚS, w całości sfinansowanych m.in. z tego funduszu rzeczowych świadczeń oraz otrzymywanych przez nich w tym zakresie świadczeń pieniężnych (art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o pdof).

Nie zawsze jednak ze zwolnienia może skorzystać cała wartość świadczenia otrzymanego przez pracownika. Kwota tego zwolnienia jest bowiem limitowana. Wartość wskazanych przez ustawodawcę świadczeń korzysta z niego łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 1.000 zł. W efekcie jedynie nadwyżka ponad tę kwotę podlega opodatkowaniu.

Stąd w omawianym przypadku tylko część otrzymanego we wrześniu br. świadczenia pieniężnego w kwocie 130 zł, jako nadwyżka ponad ustawowy limit, podlega opodatkowaniu wraz z pozostałymi składnikami wynagrodzenia pracownika. Świadczenie to w całości korzysta jednak ze zwolnienia z oskładkowania (przykład).

2) Czy wiedząc, że pracownik w innym zakładzie pracy również otrzymuje świadczenia z ZFŚS, pracodawca powinien żądać od pracownika informacji o ich wysokości w celu prawidłowego pobrania zaliczki na pdof?

Bez względu na to, że limit rocznego zwolnienia podatkowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o pdof dla sfinansowanych z ZFŚS oraz funduszy związków zawodowych świadczeń rzeczowych i pieniężnych, mieszczących się w zakresie działalności socjalnej, jest jeden dla wszystkich źródeł, z jakich pracownik je otrzymuje, pracownik nie jest zobowiązany składać danemu pracodawcy żadnego oświadczenia o świadczeniach otrzymanych ze wskazanych źródeł od innych płatników. Pracodawca zobligowany jest do poboru zaliczek jedynie od dokonanych przez siebie świadczeń. Tym samym, jedynie gdy przyznane przez niego świadczenia przekroczą limit 1.000 zł, nadwyżkę ponad tę kwotę pracodawca ma obowiązek opodatkować.

Przykład

Pracownik, którego miesięczne wynagrodzenie wynosi 3.400 zł, w lipcu br. uzyskał z ZFŚS dofinansowanie wypoczynku małoletnich dzieci w kwocie 660 zł, a we wrześniu dofinansowanie wczasów w kwocie 470 zł. Ponieważ łączna wartość świadczeń przekroczyła we wrześniu o 130 zł ustawowy limit 1.000 zł, pracodawca nadwyżkę tę powinien doliczyć do wynagrodzenia wypłaconego mu w tym miesiącu i obliczyć zaliczkę na pdof w następujący sposób:

-	przychód ze stosunku pracy: (3.400 zł + 130 zł)	3.530 zł,
-	podstawa obliczenia składek ZUS:	3.400 zł,
-	obliczone składki ZUS: (13,71%)	466,14 zł
-	podstawa obliczenia składki zdrowotnej: (3.400 zł - 466,14 zł)	2.933,86 zł
-	składka zdrowotna:
	• (9%)	264,05 zł
	• (7,75%)	227,37 zł
-	podstawa opodatkowania (w zaokrągleniu): (3.400 zł + 130 zł) - (111,25 zł + 466,14 zł),	2.953 zł
-	zaliczka na podatek: (2.953 zł × 18%) - 46,33 zł	485,21 zł,
-	zaliczka do US (w zaokrągleniu) (485,21 zł - 227,37 zł):	258 zł,
-	do wypłaty dla pracownika: (3.400 zł + 470 zł - 466,14 zł - 264,05 zł - 258 zł).	2.881,81 zł.